Can ve İnan aynı evi paylaşan iki arkadaştır. Bir sabah Can eve döndüğünde İnan’ı bilgisayarın başında oyun oynarken bulur. İnan’a dışarı çıkmayı teklif eder ve dışarı çıkarlar.
İnan, belki de bilgisayar başında saatlerce oyun oynayarak içine girdiği sanal dünyadan hareketle düşündüklerini Can’la paylaşır. Hayatın da kurgulanmış bir simulasyon olabileceğini iddia etmektedir.  Her şeyin bizler bakarken oraya yerleştirilmiş olabileceğini savunur. Can, önce İnan’ın anlattıklarını saçma bulur, fakat diyalog uzadıkça İnan’ın düşünceleri konusunda görüş belirtir ve bunu sınamaları gerektiğini savunur. İnan ise simulasyonu kandırmak için planlanmadan verilen ani kararlarla hareket etmeleri gerektiğini düşünmektedir. Bundan hareketle Can, gördüğü bir binaya koşarak girer. Çaldıkları ilk kapı yanıt vermez. İnan da simulasyonu kandırabildiklerini düşünerek sevinir. Fakat aynı şeyi bir başka evde denediklerinde sabahın köründe kapısını çaldıkları evin sahibi tarafından kovalanırlar.
Tüm bunlar olurken o saatte, o sokaklarda olmayacak bir müzisyen de inanla canı takip eder. Fakat Can ve İnan bu müzisyeni fark etmezler.
Karınlarını doyurmak için girdikleri bir börekçide İnan’ın bu düşünceleri üzerine biraz daha konuşurlar. Fakat Can, İnan’ın söylediklerine katılmamak konusunda direnmektedir. Börekçiden çıkıp evlerine doğru yol alırlarken İnan, aslında bu konuştuklarını biraz sonra kendilerinin de unutup günlük yaşamlarına geri döneceklerini söyler. Evlerine girmeden önce Can, duvarın dibinde akordeon çalan müzisyeni fark eder. İnan’a seslenir, fakat İnan çoktan gitmiştir. Can da gördüğü şeyi önemsememeyi seçer ve evine doğru yollanır.